Özet

Özet

Çankırı Kaya Tuzunun kullanım alanları ile ilgili düzenlenen Çalıştay Raporu

Özet

Bu rapor,rüzgar enerjisini küresel,ulusal ve bölgesel ölçekte incelemek ve geleceğe yönelik tahminlerde bulunmak amacıyla hazırlanmıştır.

Özet

TR82 Bölgesi 2011-2013 Yıllarını Kapsayan Bölge Raporudur.

Özet

Kastamonu Maden Varlığı Raporu içermektedir.

Özet

Bu çalışma TR82 Bölgesinde faaliyet göstermekte olan tuğla üreticilerinin potansiyel ihracat pazarlarını araştırmak üzerine hazırlanmıştır.

Özet

Bu rapor Türkiye'de cazibe merkezleri uygulamasına ilişkin özet bilgiler içermektedir.

Özet

Bu raporun hazırlanmasındaki amaç, Gürcistan’ın ekonomik karakteristiği ve ülkede üretimi kısıtlı olan mobilya sektörü ile ilgili detaylı bilgi sunmaktır.

Özet

Kuzeydoğu Anadolu Kalkınma Ajansı tarafından yürütülmekte olan "Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde Turizmin Geliştirilmesi Sonuç Odaklı Programı"nda yer alan “Bölgenin turizm sektöründe farklılaşan ve değer oluşturan ürün ve hizmetlerini geliştirmek, pazarlamak ve sunuma hazır hale getirmek” şeklindeki genel amaç ve bu genel amacı tamamlar mâhiyetteki “TRA1 Düzey 2 Bölgesi’nde turizm sektörünün hizmet kalitesini ve hizmet çeşitliliğini artırmak” ile “TRA1 Düzey 2 Bölgesi’nin turizm sektörüne yönelik tanıtım, pazarlama ve destinasyon markalaşması çalışmalarını yapmak” odaklı özel amaçlar doğrultusunda hazırlanan "İki Teker Erzincan: Erzincan İli’nde Bisiklet Turizmi” isimli bu rapor, Erzincan ilinin bisiklet turizmi bağlamındaki mevcut durumunun ortaya koyulması ve söz konusu turizm türü odağında Erzincan için sürdürülebilir bir gelişim stratejisi ve eylem plânı hazırlanması çalışmalarını konu edinmiştir.

Özet

Kuzeydoğu Anadolu Kalkınma Ajansı tarafından yürütülmekte olan “Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde Et, Süt ve Arıcılık Sektörlerinin Geliştirilmesi Sonuç Odaklı Programı”nda yer alan “TRA1 Düzey 2 Bölgesi’nde et, süt ve arıcılık sektörlerinden elde edilen gelirin ve bu sektörlerdeki katma değerin arttırılması” şeklindeki genel amaç ve bu genel amacı tamamlar mâhiyetteki “TRA1 Düzey 2 Bölgesi’nde süt sektöründe; beşeri sermayenin ve üretim altyapısının güçlendirilmesi, çevreci ve dijital dönüşümün gerçekleştirilmesi, yenilikçi teknolojilerin kullanımının yaygınlaştırılması, kalite standardizasyonu sağlanmış ve maliyeti düşürülmüş girdi miktarının çoğaltılması, katma değeri yüksek ürünlerin üretilmesi ve bütün bu faaliyetlerin neticesinde niteliği/niceliği arttırılmış nihâî ürünün etkin bir şekilde tanıtılması/pazarlanması” odaklı özel amaçlar doğrultusunda hazırlanan “Erzincan Tulum Peyniri Sektörü (Mevcut Durum Tespiti ve İyileştirme Önerileri)” isimli bu rapor, Erzincan ilinde yüzyıllardır temel ekonomik faaliyetlerden birisi olan tulum peyniri üretimine ilişkin mevcut durumun ortaya koyulması ve ildeki tulum peyniri üretim sektörü bağlamında sürdürülebilir bir model geliştirilmesi çalışmalarını konu edinmiştir.

Özet

Bu raporun temel amacı, Erzincan ilindeki maden suyu sektörünü araştırmak, sektörün Türkiye ekonomisi içindeki yerini analiz etmek ve ilgili verileri sunmaktır. Raporda, Erzincan ilinin maden suyu potansiyeli, mevcut kapasitesi, üretim miktarları, ekonomik etkileri ve sürdürülebilirlik önlemleri gibi konular ele alınmaktadır. Aynı zamanda, Türkiye'nin maden suyu sektöründeki konumu ve ulusal perspektifler de değerlendirilmektedir.

Rapor T.C. Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı koordinasyonunda faaliyet gösteren T.C. Kuzeydoğu Anadolu Kalkınma Ajansı tarafından hazırlanmıştır.

Özet

2021-2023 yıllarını kapsayacak şekilde hazırlanan “Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi”ne göre; kırsal kalkınma, çok sektörlü ve birden çok düzeyli mekânsal yapıya sahip yatay bir politika alanı olarak kırsal alanda yaşayan fertlerin ekonomik ve sosyal refahı ile yaşam kalitesini artırma sürecidir (UKKS, 2021). Kırsal kalkınma anlamında yürüttüğü değerli çalışmalar ile tanınan M. J. Moseley ise kırsal kalkınmayı daha yalın bir şekilde “kırsal yerleşim yerlerindeki insanların yaşam kalitesini ve ekonomik refahını iyileştirme süreci” olarak tanımlamıştır. (Moseley, 2003)

Kırsal yerleşim yerleri; Türkiye’de ve Dünyada başta bitkisel ve hayvansal üretim olmak üzere canlı yaşamı için vazgeçilmez olan değerlerin üretildiği/oluşturulduğu alanlardır. Öte yandan, insan yaşamının sürdürülebilirliği açısından büyük önemi olan kırsal yerleşim yerlerindeki nüfus sürekli azalmakta ve bu durum özellikle gıda zinciri bağlamında her geçen gün büyüyen bir tehdide dönüşmektedir. Somutlaştırmak gerekirse, 1960 yılı itibarıyla dünya nüfusunun %66’sı kırsal yerleşim yerlerinde yaşamakta iken bu oran 2022 yılı itibarı ile %43’e düşmüştür. Aynı istatistiklere göre Türkiye nüfusunun %68,48’i kırsal yerleşim bölgelerinde yaşamakta iken söz konusu oran 2022 yılı itibarı ile %22,98’e düşmüştür.(Data-Worl Bank, 2023) İlgili istatistikler incelendiğinde, Türkiye’de kırsal yerleşim yerlerindeki nüfus azalışının dünyadaki azalışa kıyasla dramatik bir düzeyde gerçekleştiği görülmektedir.

Türkiye Cumhuriyeti On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023)  ile Türkiye İstatistik Kurumu’na (TÜİK) verilen görev doğrultusunda yapılan güncel sınıflandırmaya göre ise; 2022 yılı sonu itibarı ile Türkiye nüfusunun %67,9’u yoğun kent, %14,8’i orta yoğun kent, %17,3’ü ise kır olarak tanımlanan yerleşim yerlerinde yaşamaktadır. (TÜİK, 2023)

2022 yılı TÜİK verilerine göre, TRA1 Düzey 2 Bölgesi’nde nüfusu 20 binden düşük olan ve kırsal yerleşim yeri niteliği taşıyan 19 adet ilçe merkezi bulunmaktadır (Tablo 1). Bayburt ve Erzincan illerinin merkez ilçeleri hâricindeki tüm ilçeleri kırsal yerleşim yeri niteliği taşırken, Erzurum ilinde ise 9 ilçe kırsal yerleşim yeri niteliği taşımaktadır. Ayrıca, Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde yer alan illerden birisi olan Erzurum, büyükşehir belediyesi statüsünde olup ilde bulunan köyler ve beldeler “kırsal mahalle” olarak değerlendirilmektedir.

Öte yandan, Türkiye Cumhuriyeti On Birinci Kalkınma Planı’nın (2019-2023) 2.4.6. Kırsal Kalkınma Başlığı altında yer alan 711.1 numaralı tedbiri kapsamında kırsal istatistiklerin il ve ilçe bazında üretilmesi için kırsal alan tanımının Avrupa Birliği ile uyumlu hâle getirilmesi çabası çerçevesinde TÜİK tarafından gerçekleştirilen kentleşme derecesi çalışmasına göre; Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde yer alan ilçelerden 23 tanesinin kır olarak sınıflandırıldığı görülmektedir. Söz konusu çalışmaya göre; Bölgedeki 2 ilçe (Kemah ve Kemaliye) “çok düşük yoğunluklu kır”, 5 ilçe (Çayırlı, İliç, Tercan, Demirözü ve Otlukbeli) “kır”, 16 ilçe (Çat, Hınıs, İspir, Karayazı, Narman, Pasinler, Olur, Refahiye, Şenkaya, Tekman, Tortum, Aydıntepe, Karaçoban, Uzundere, Pazaryolu ve Köprüköy) ise “düşük yoğunluklu kır” olarak sınıflandırılmıştır. Ancak kent-kır ayrımını yeni metrikler üzerinden ele alan söz konusu çalışma kapsamdaki ilçe bazlı istatistikler, bu raporun hazırlandığı dönemde TÜİK tarafından henüz yayımlanmamış olduğundan ötürü çalışma içeriğinde göz ardı edilmiştir. Bununla birlikte ifade etmek gerekir ki; TÜİK’in sınıflandırma ölçülerine göre kırsal alan sınıfında yer almayıp Avrupa Kentleşme Dereceleri çalışmasına göre kır olarak tanımlanan Bölge ilçeleri olan Hınıs, Karaçoban, Karayazı, Pasinler ve Tekman, bu çalışmada yer alan yerleşim yerleri ile “yaşam altyapısı”, “genel ekonomik görünüm”, “mevcut sektörel durum” ve “yatırım ortamı” gibi odak başlıklar bağlamında önemli ölçüde benzerlik göstermektedir.

Dünyada kırsal kalkınmaya ilişkin paradigmalar özellikle son 20 yıldır önemli ölçüde değişmiştir. OECD tarafından 2016 yılında yayımlanan “21. Yüzyıl İçin Yeni Bir Kırsal Kalkınma Paradigması” isimli çalışmada(OECD, 2016) da ayrıntılı olarak incelendiği üzere; 2000’li yıllardan günümüze kadar geçen süre zarfında Dünyadaki kırsal kalkınma yaklaşımı; salt fiziksel altyapıyı güçlendirmeyi değil insanların yaşam koşullarını da iyileştirmeyi amaçlayan, kamu-özel sektör-sivil toplum örgütleri ve üniversiteler arasındaki işbirliğini ve yönetişimi merkeze koyan, kırsalda yaşayanları geçim anlamında sübvansiyonlara/dış fonlamaya bağımlı hâle getirmeyen, planlı-programlı, çevreye duyarlı ve sürdürülebilir bir kırsal kalkınmayı sağlama hedefine odaklanmaktadır.

Söz konusu paradigma dönüşümüne uygun olarak Türkiye’de ve Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde de sürdürülebilir kırsal kalkınmayı sağlamaya yönelik planlama ve programlama çalışmaları yürütülmektedir. Bayburt, Erzincan ve Erzurum illerini kapsayan Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi için kırsal kalkınma temalı olarak gerçekleştirilen çalışmalara altlık oluşturulması amacıyla hazırlanan “Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde Kırsal Kalkınma” isimli bu rapor; “Giriş”, “Temel Göstergeler Analizi”, “Genel Ekonomik Görünüm”, “Yatırım Ortamı”, “Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki Kırsal Yerleşim Yerleri Bağlamında Kalkınmaya Yönelik Öneriler” ile “Genel Değerlendirme ve Sonuç” isimli altı bölümden oluşmaktadır.

• “Giriş” başlıklı birinci bölümde; kırsal kalkınmanın tanımı yapılarak Dünyadaki, Türkiye’deki ve Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki kırsal nufus verileri paylaşılmıştır. Ayrıca, raporun çerçevesi ve metodolojisi ortaya koyulmuştur.
• “Temel Göstergeler” başlıklı ikinci bölümde; Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki idari (mülki) yapı, yaşam altyapısı, nüfus-demografi, sağlık ve öğrenim verileri üzerinden Bölgenin kırsal yerleşim yerlerindeki mevcut durum değerlendirilmiştir.
• “Genel Ekonomik Görünüm” başlıklı üçüncü bölümde; Bölgedeki mevcut ekonomik görünüme genel olarak değinildikten sonra kırsal yerleşim yerleri sektör odaklı olarak ele alınmıştır.
• “Yatırım Ortamı” başlıklı dördüncü bölümde; Bölgenin kırsal kalkınma bağlamındaki potansiyelleri ve kırılganlıkları ortaya koyulmuş ve Bölge kırsalındaki yatırım ortamına ilişkin değerlendirmeler (SWOT/GZFT tespitleri) gerçekleştirilmiştir.
• “Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki Kırsal Yerleşim Yerleri Bağlamında Kalkınmaya Yönelik Öneriler” isimli beşinci bölümde, Bölgedeki kırsal yerleşim yerlerinde sürdürülebilir kalkınmanın sağlanabilmesi için geliştirilen öneriler; “Genel Öneriler”, “Yaşam Altyapısını Güçlendirmeye Yönelik Öneriler”, “Yatırım Ortamını İyileştirmeye Yönelik Öneriler”, “Göçü Önlemeye/Tersine Çevirmeye Yönelik Öneriler”, “Markalaşma, Tanıtım Ve Pazarlama Faaliyetlerine İlişkin Öneriler” ve “Sektörel Gelişme Odaklı Öneriler” olmak üzere altı alt başlık çerçevesinde sunulmuştur.
• “Genel Değerlendirme ve Sonuç” bölümünde ise; çalışmada yer alan tespitler ve değerlendirmeler maddeler hâlinde -bir yönetici özeti şeklinde- paylaşılarak rapor tamamlanmıştır.

Raporda kullanılan verilerin ve bilgilerin temini kapsamında öncelikli olarak Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) ve Türkiye’de Kentsel ve Kırsal Yerleşim Sistemleri Araştırması Projesi (YER-SİS) verilerinden yararlanılmıştır. Bununla birlikte, ulusal ve bölgesel ölçekli politika belgelerinden de (11. Kalkınma Planı, BGUS, 2022 SEGE, Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi) büyük ölçüde istifade edilmiştir. İlgili veri tabanları ve politika belgeleri aracılığıyla elde edilen verilerin ve bilgilerin saha ile uyumunun teyidi amacıyla çalışmaya konu bütün teknik hususlarda 50’ye yakın paydaş ile mülakat tekniğiyle ayrı ayrı görüşülmüş ve önceden hazırlanan kısa anketler ve bilgi tabloları aracılığıyla yereldeki güncel fiili durum resmî yazışmalardan da yararlanılarak kayıt altına alınmıştır.

Özet

1.068.430 adet büyükbaş, 1.521.164 adet küçükbaş olmak üzere toplam 2.589.594 adet ruminant hayvan varlığı, geniş çayır-meraları ile Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi; Türkiye büyükbaş hayvancılık sektöründe çok önemli bir yere sahiptir. Bölgede hayvan varlığının diğer bölgelere kıyasla çok daha fazla olması, büyükbaş ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliğinin en önemli girdilerinden birisi olan kaba yem kaynaklarının ve kaba yem tedarik sürecinin Bölge düzeyinde araştırılmasını gerektirmektedir.

Belirtilen sebeple hazırlanan raporun ilk bölümünde, Dünya’da, Türkiye’de ve Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde büyükbaş ve küçükbaş hayvancılık sektörünün mevcut durumu, ilgili veriler üzerinden analiz edilmiştir. İkinci bölümde kaba yem sektörüne ilişkin temel kavramlara yer verilmiş olup, üçüncü bölümde Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde hayvancılık sektörünün ana girdi kalemleri ele alınmıştır.

Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde kullanılan kaba yem kaynakları ve kaba yem niteliği taşıyan yem bitkilerinin üretim miktarlarının ilgili veriler ışığında ele alındığı dördüncü bölümün ardından, beşinci bölümde, Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde kaba yem tedarik yöntemlerini ve sürecini belirlemek amacıyla Bölgede faaliyet gösteren paydaşlar ile gerçekleştirilen müzakerelerden hareketle mevcut durum tespiti gerçekleştirilmiştir.

Raporun sonuç bölümünde ise, yayımlanan veriler ve gerçekleştirilen saha ziyaretleri kapsamında gözlemlenen hususlar çerçevesinde tespit edilen bulgulara ve konuya ilişkin değerlendirmelere yer verilmiştir.

Özet

Erzincan ilindeki hazır giyim imalatı sektörünü araştırmak, sektörün dünya, Türkiye ve Erzincan ekonomisi içindeki yerini analiz etmek ve ilgili verileri sunmaktır. Raporda, hazır giyim sektörünün dünya pazarındaki mevcut durumu, ülkemizin bu pazardaki konumu, Erzincan’da faaliyet gösteren hazır giyim firmalarının mevcut faaliyetleri, üretim miktarları, sorunlar ve çözüm önerileri gibi konular ele alınmaktadır.

Özet

Kuzeydoğu Anadolu Kalkınma Ajansları tarafından yürütülmekte olan "Tabii Kaynakların İşlenmesi Sonuç Odaklı Programı"nda yer alan “TRA1 Düzey 2 Bölgesi’nde bulunan tabii kaynakların etkin kullanımının sağlanması, katma değeri yüksek ürünlerin üretilmesinin teşvik edilmesi, bölgenin yatırım ortamının iyileştirilmesi ve sektördeki firmaların ulusal/uluslararası düzeyde rekabet gücünün artırılması” amacı doğrultusunda hazırlanan "Erzincan'ın Doğal Taşları (Ocakçılık, Üretim ve Pazarlama)" isimli bu rapor, Erzincan ilinde ticarî anlamda potansiyel taşımakta olan doğal taşları konu almaktadır.

Bilindiği üzere, doğal taşlar; madencilik bilimi ve sektörü bağlamında son derece geniş bir alanı ifade eder. Bu rapor çerçevesinde inceleme konusu olan doğal taşlar, yapı sektöründe kullanılmakta olan ve literatürde mermer, andezit ve traverten olarak nitelendirilen doğal taşlardır.

Rapor, üç temel bölüm üzerine inşa edilmiştir. Birinci bölümde, doğal taşlara ilişkin tanımlamaya, sınıflandırmaya ve kullanım alanlarına yer verilmiştir. İkinci bölümde sektörün Erzincan ilindeki mevcut durumu ele alınmış olup üçüncü bölümde ise çalışma konusuna ilişkin genel değerlendirme ve öneriler sunulmuştur.

Raporun hazırlanması sürecinde; öncelikle madencilik alanında yapılmış olan çalışmalara ilişkin bir tarama işlemi gerçekleştirilmiştir. Bu işlemi müteâkiben Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü (MTA) ve Maden ve Petrol İşleri Genel Müdürlüğü (MAPEG) üzerinden Erzincan ili doğal taş sektörünü ilgilendiren rezerv ve işletme verileri/bilgileri temin edilmiştir. Ayrıca, Türkiye İhracatçılar Meclisi (TİM) ve İstanbul Maden İhracatçıları Birliği (İMİB) raporları üzerinden sektör bilgileri elde edilmiştir.

Erzincan iline özgü mevcut durum tespitinin sağlıklı bir şekilde yapılabilmesi için ilde doğal taş sektöründe faaliyet göstermekte olan işletmelere ilişkin bilgiler Erzincan Ticaret ve Sanayi Odası’ndan temin edilmiş ve bu çerçevede gerçekleştirilen saha ziyaretleri kapsamında sektördeki paydaşlarımız ile mevcut duruma ilişkin değerlendirmelerde bulunulmuştur.

Literatür taramaları, alana ilişkin okumalar ve saha çalışmaları kapsamında elde edilen bilgi ve tecrübe çerçevesinde Rapor tamamlanmış ve ilgililerin istifadesine sunulmuştur.     

Özet

Erzincan’da imkanlar ölçüsünde hidroelektrik, güneş enerjisi ve fosil yakıtlar kullanılırken il ekonomisinde öncü sektörlerden birinin tarım ve hayvancılık olmasına rağmen enerji üretimi için biyokütle kullanımı sınırlı kalmıştır. Biyokütle çoğunlukla konvansiyonel yöntemlere kullanılarak ısınma amaçlı kullanılmaktadır. Bu rapor kapsamında ulusal hedeflere de katkı sağlamak amacıyla Erzincan’da biyokütle potansiyelinin ve biyokütlenin hangi alanlarda kullanılabileceğinin öneminin ortaya koyulması amaçlanmıştır.